|
Zo, we hebben 10 uur geslapen. Op en af dan, want er was nogal wat rumoer in de gang zo af en toe. Zo te horen werd er iemand uit zijn kamer gezet, tot 2x toe.
Peter en ik hebben best wel goed geslapen. Om zes uur ‘s morgens werd ik weer wakker. Nog even gedoezeld en toen puzzeltjes gemaakt. Je hoort al allerlei geluiden in het gebouw van anderen die ook klaar zijn met slapen. En om 6.00 uur wordt blijkbaar het startsein voor de vliegtuigen gegeven want die beginnen dan weer over te komen. Om 7.00 uur ga ik douchen. Het kost wat moeite om warm water te krijgen, maar het is een lekkere stevige straal water. Goede dikke badhanddoeken hier. Daarna gaat Peter douchen. Het ontbijt was goed. Bruin brood (en uiteraard ook allerlei wit zoet spul), jam, soort smeerkaas, melk, jus d’orange, koffie, lauwe thee, zelf te bakken wafels. Het ging er goed in. Om een uur of kwart over negen gingen we met de Duitsers en de Zwitsers met de shuttlebus naar Rosemont metrostation. Daar kochten we voor 5 dollar p.p. een dagkaart voor het openbaar vervoer. De metro reed ons in een half uur naar een station aan het begin van de stad. Wegens onderhoudswerkzaamheden moesten we verder met de speciaal ingezette bus. Ergens aan de rand van de LOOP gingen we uit de bus om te gaan lopen. De oudere Duitse mensen hadden gisteren ook al door de stad gelopen en ze wisten een beetje de weg. We zijn eerst naar de millennium garden gelopen met de twee rare objecten waar we veel foto’s van hebben gemaakt. Later bleek 1 van die objecten een podium met zitplaatsen te zijn, een soort openlucht theater. We hebben een paar uur door diverse parken gelopen. Onderweg nog foto’s gemaakt van het begin van de route 66 en een grote fontein. Ook van allerlei interessante gebouwen. Daarna via allerlei omwegen en oude busjes naar de Navy Pier gegaan. Daar hebben we in het zonnetje heerlijk zitten eten. We hebben heel gezellig zitten praten met een Duitser die ook bij de groep hoort. Hij heeft veel gereisd en kan daar mooi over vertellen. Daarna de Navy Pier rond gelopen. De groep ging daarna splitsen. De meesten gingen terug naar het hotel. Wij gingen samen naar de Sears Towers. Je kunt niet in Chicago zijn geweest zonder die toren bezocht te hebben. Het was een stuk minder eng dan aangekondigd en zelf bedacht. Het was leuk om na Nieuw Zeeland weer op een andere hoge toren te staan. Deze was wel heel toeristisch. Het leek de Efteling wel met al die wachttijden. Uiteindelijk ga je na de film dan met de lift naar boven. Er was gezegd dat je maag in je keel zou zitten van de snelheid waarmee je omhoog gaat, maar dat viel reuze mee. Het gaat wel snel (103 etages in ongeveer 1minuut 30 seconden) maar het is goed te doen. De hoogte voelt ook niet zo erg aan als in Nieuw Zeeland. Niets glas in de vloer. Het gebouw is natuurlijk ook heel anders van structuur. Zie de foto’s. Al met al een leuke ervaring. Toen de hele weg weer terug met een lange wandeling om de juiste bus te zoeken, bus, metro, shuttlebus. Rond 19.30 terug in het hotel. Eerst even een tukkie gedaan op de kamer. Daarna eten bij Tiffany. Weer goed gegeten. Lui, lui, lui. Onderweg naar de kamer nog met wat mensen gepraat. Om 22.00 uur naar bed. |